با نشاط بودن در عين اينكه هدف است وسيله صحت بدن مي باشد توليد انرژي واشتها مي كند و عمررا درازتر مي سازد.
براي اينکه طبع با نشاطي داشته باشيد ، قبل از هر چيزي خشم و غضب، حسادت و نوميدي، احساسات روحي نا موافق ، تاثرات غم انگيز و اندوه را از مغزتان برانيد. اينها شيطان روح هستند سلسله اعصاب را ضعيف مي سازند و لطمه جبران ناپذيري به نشاط جسم و روح مي زنند.
اميد را از ميان مي برند . هدفهاي عالي را نابود مي سازند و سطح استعداد را پايين مي آورند .آنها را بايد از زندگي راند و در نقطه اي دور از زندگي زنداني کرد.
کسي که به اين نتيجه برسد خواهد ديد اراده اش بيشتر مي شود و در سايه قدرت اراده اي که کسب مي کند بر تمام مشکلات فائق مي گردد.
رمز خوشحالي در اين است که در لحظات اندوه بخنديد و در حال سر درد ، بيماري ديگران را به خاطر بياوريد ودر لحظاتي که ابر روي آسمان را گرفته است فکر کنيد که هنوز آفتاب وجود دارد و در اين صورت خواهيد ديد ابرهاي اندوه از هم باز مي شوند و اشعه شاري بر قلبتان مي تابد .
اگر شخص غصه خوري هستيد يا عادت داريد که پيش ديگران شکوه وناله کنيد و تاثر آنها را برانگيزيد طرز تفکر خود را بکلي تغيير دهيد
وقتي که غم و اندوه به شما نزديک مي شود افکار نشاط آوري در خود زنده کنيد و با زمزمه شعر شادي اجازه ندهيد که اندوه ريشه بدواند و عميق تر شود. خوش ترين حوادث زندگي ، سعادتمندانه روزها و خيال آينده درخشان و تابناک را در افق زندگيتان را به اصرار به خاطر بياوريد تا اندوه عدم موفقيت رااز مغزتان بيرون سازيد.
تبديل يک فکر به فکر ديگر، به شرط اينکه فکر جديد نيرومند تر از فکر سابق باشد روش بسيار خوبي است . مثلاً اگر صبح از خواب برمي خيزيد و احساس مي کنيد که آن روز، روز بدي خواهد بود، پيش خودتان چندين بار تکرار کنيد که به رغم هر حادثه اي آن روز از خوش ترين روزهاي زندگي شما خواهد بود. در اين صورت آن روز خواهيد کوشيد که وقت و فرصت را از دست ندهيد شرايط نامساعد محيط رادر هم شکنيد وخود را تسليم نوميدي نکنيد.
چاره تنبلي تلاش و کوشش است، علاج خودپرستي فداکاري است، چاره بي ايماني اطاعت از اوامر خداوند است و بالاخره چاره ترس روبرو شدن با چيزترس آور و تماشاي آن است .
به اين ترتيب علاج غم واندوه نيز مشغول ساختن مغز به افکار نشاط آور است . يعني براي شکست دادن يک خصلت بد بايد به فضيلتي که نقطه مقابل آن است فکرکرد و اين فکر را به قدري ادامه داد که بصورت عادت در آيد .
اگر در مخالفت با غم و اندوه اصرار داشته باشيد بالاخره شخص با نشاطي خواهيد شد.
براي اينکه طبع با نشاطي داشته باشيد ، قبل از هر چيزي خشم و غضب، حسادت و نوميدي، احساسات روحي نا موافق ، تاثرات غم انگيز و اندوه را از مغزتان برانيد. اينها شيطان روح هستند سلسله اعصاب را ضعيف مي سازند و لطمه جبران ناپذيري به نشاط جسم و روح مي زنند.
اميد را از ميان مي برند . هدفهاي عالي را نابود مي سازند و سطح استعداد را پايين مي آورند .آنها را بايد از زندگي راند و در نقطه اي دور از زندگي زنداني کرد.
کسي که به اين نتيجه برسد خواهد ديد اراده اش بيشتر مي شود و در سايه قدرت اراده اي که کسب مي کند بر تمام مشکلات فائق مي گردد.
رمز خوشحالي در اين است که در لحظات اندوه بخنديد و در حال سر درد ، بيماري ديگران را به خاطر بياوريد ودر لحظاتي که ابر روي آسمان را گرفته است فکر کنيد که هنوز آفتاب وجود دارد و در اين صورت خواهيد ديد ابرهاي اندوه از هم باز مي شوند و اشعه شاري بر قلبتان مي تابد .
اگر شخص غصه خوري هستيد يا عادت داريد که پيش ديگران شکوه وناله کنيد و تاثر آنها را برانگيزيد طرز تفکر خود را بکلي تغيير دهيد
وقتي که غم و اندوه به شما نزديک مي شود افکار نشاط آوري در خود زنده کنيد و با زمزمه شعر شادي اجازه ندهيد که اندوه ريشه بدواند و عميق تر شود. خوش ترين حوادث زندگي ، سعادتمندانه روزها و خيال آينده درخشان و تابناک را در افق زندگيتان را به اصرار به خاطر بياوريد تا اندوه عدم موفقيت رااز مغزتان بيرون سازيد.
تبديل يک فکر به فکر ديگر، به شرط اينکه فکر جديد نيرومند تر از فکر سابق باشد روش بسيار خوبي است . مثلاً اگر صبح از خواب برمي خيزيد و احساس مي کنيد که آن روز، روز بدي خواهد بود، پيش خودتان چندين بار تکرار کنيد که به رغم هر حادثه اي آن روز از خوش ترين روزهاي زندگي شما خواهد بود. در اين صورت آن روز خواهيد کوشيد که وقت و فرصت را از دست ندهيد شرايط نامساعد محيط رادر هم شکنيد وخود را تسليم نوميدي نکنيد.
چاره تنبلي تلاش و کوشش است، علاج خودپرستي فداکاري است، چاره بي ايماني اطاعت از اوامر خداوند است و بالاخره چاره ترس روبرو شدن با چيزترس آور و تماشاي آن است .
به اين ترتيب علاج غم واندوه نيز مشغول ساختن مغز به افکار نشاط آور است . يعني براي شکست دادن يک خصلت بد بايد به فضيلتي که نقطه مقابل آن است فکرکرد و اين فکر را به قدري ادامه داد که بصورت عادت در آيد .
اگر در مخالفت با غم و اندوه اصرار داشته باشيد بالاخره شخص با نشاطي خواهيد شد.